ایرانی هراسی یکی از راهبردهای تبلیغاتی و جنگ روانی در سیاست خارجی آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی، علیه جمهوری اسلامی ایران است. راهبرد ایران هراسی همزاد و مترادف با راهبرد اسلام هراسی و امواج آن می باشد. این راهبرد در طی سه ساله گذشته همواره توسط دولت های ایالات متحده آمریکا چه جمهوری خواه و چه دموکرات، به صورت پیوسته در سیاست خارجی و دیپلماسی عمومی این کشور پی گیری شده است.
چرائی اتخاد راهبرد ایران هراسی به شکل گیری و پیروزی انقلاب اسلامی در ایران بازمی گردد. انقلاب اسلامی، ایران را در کانون توجهات جهان اسلام قرار داد. این مهم به همراه موقعیت ژئواستراتژیک کشورمان باعث شد که ایران به بازیگری تأثیرگذار در مناسبات دو منطقه خاورمیانه عربی و جنوب غرب آسیا تبدیل شود. در شرایط مذکور عملا منافع آمریکا را به چالش کشیده به گونه ای که کاندولیزا رایس صراحتا اعلام کرد؛ ایران تنها کشوری است که مهمترین چالش های استراتژیک را برای ایالات متحده و شکلی از خاورمیانه که ما خواهان ایجاد آن هستیم پدید آورده است.
در همین راستا «ری تکیه» در مقاله ای با عنوان «هزینه های بازدارندگی ایران» که نشریه «فارین افرز» در تاریخ 29 آوریل 2008 آن را منتشر کرد به برخی از چالش ها اشاره می کند و اذعان می دارد که؛ «ایران مشکلاتی اساسی برای ایالات متحده پدید آورده است. تلاش ایران برای دستیابی به توانایی های هسته ای، حضور موفق ایران در عراق، مخالفت آزاردهنده ایران با فرآیند صلح اسرائیل و فلسطین فهرستی از گلایه های آمریکا از ایران را تشکیل می دهد.»
آمریکا و برخی از کشورهای غربی همواره با رویکرد تخاصمی مسائل مرتبط با ایران را منعکس می نمایند به گونه ای که جمهوری اسلامی ایران در نظر مخاطب، تهدیدی علیه صلح و امنیت منطقه و جهان معرفی می گردد. رصد و محوریابی جنگ روانی نظام سلطه علیه ایران موید این موضوع است و راهبرد ایران هراسی مشتمل بر هفت محور می باشد که عبارتند از:
- القاء دسترسی ایران به سلاح های هسته ای
- القاء حمایت ایران از تروریسم
- القاء نقض حقوق بشر در ایران
- القاء  تهاجمی بودن فناوری های دفاعی ایران
- القاء دخالت جمهوری اسلامی ایران در امور کشورها
- ايجاد ترس از اسلامی بودن نظام سیاسی در ایران
- القاء مخالفت ایران با صلح و ثبات منطقه ای.
مخدوش جلوه دادن ماهیت و ارکان نظام دینی و رویکرد تخاصمی نسبت به ایران، نقطه مشترک تمامی محورهای ذکر شده می باشد که برآیند آن چهره ای از جمهوری اسلامی را در ذهن مخاطب ترسیم می کند که بر پیش فرض و انگاره ایجاد هول و هراس استوار است.
دست کاری و فریب افکار عمومی و وارد کردن بازیگران در زمین بازی و نقش های تعیین شده از سوی آمریکا غایت هدف راهبرد ایران هراسی است که لازمه تحقق آن اجرای دقیق تاکتیک ها و تکنیک های متنوع ، هدفمند و پیچیده می باشد. برخی از این تاکتیک ها و تکنیک عبارتند از:
- بهره گیری از بار منفی واژه ها، کلمات و مفاهیم حساسیت برانگیز در افکار عمومی (نسبت دادن بنیادگرایی به ایران)
- وانمایی و سیاه نمایی در خصوص ایران (تهیه و نمایش فیلم ضد ایرانی 300)
- بهره گیری از تاکتیک ارعاب (القاء خطر فناوری موشکی ایران برای اروپا)
- انگاره سازی های هدفمند (قرار دادن تصویر آقای احمدی نژاد در کنار تصویر هیتلر)
- استفاده از تاکتیک همسان سازی (قرار دادن نام سپاه در فهرست سازمان های تروریستی)
- تحریف اخبار مرتبط با ایران (غیر صلح آمیز معرفی کردن پیشرفت های هسته ای ایران)
- القاء مستقیم و غیرمستقیم (معرفی ایران به عنوان محور و کانون شرارت در جهان)
- بهره گیری از تکنیک تکرار (ایران به دنبال استیلا بر کشورهای منطقه می باشد)
موارد مذکور درواقع بخشی از تاکتیک ها و تکنیک های مورد استفاده در راهبرد ایران هراسی است که به طور معمول در خصوص ایران مورد استفاده مقامات و رسانه های آمریکایی و اروپایی قرار می گیرد.
موج اول ایران هراسی همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران به مرحله اجرا گذارده شد. با عملیاتی شدن موج اول این راهبرد، کشورهای عربی منطقه در شرایطی هول انگیز قرار گرفته و وادار به بازی در زمین تعیين شده از سوی آمریکا و لابی صهیونیسم شدند. هول و هراس ایجاد شده در بین کشورهای منطقه و جاه طلبی صدام، عملا پازل جنگ افروزی آمریکا را کامل کرد و جنگی همه جانبه و گسترده را با هدف سرنگونی جمهوری اسلامی، به ایران تحمیل کرد. از سوی دیگر اجرای موج اول ایران هراسی، موضوع فلسطین را نیز از کانون توجهات جهان عرب خارج ساخت، این مهم فرصت مناسبی را برای رژیم جعلی اسرائیل فراهم کرد تا اقدام به قتل عام گسترده و وحشیانه فلسطینی ها و آواره کردن آنان نماید. درواقع در سایه موج اول ایران هراسی بود که رژیم اشغالگر قدس توانست جنوب لبنان را به اشغال خود درآورد.
از آنجا که ایران هراسی، همزاد و مترادف با اسلام هراسی است لذا همزمان با موج دوم اسلام هراسی، دومین موج ایران هراسی نیز به منصه ظهور رسید. پس از حادثه 11 سپتامبر با معرفی ایران به عنوان محور و کانون شرارت، عملا موج دوم ایران هراسی در سیاست خارجی آمریکا شکل گرفت. نومحافظه کاران جنگ سالار با انگاره سازی و تقسیم جهان به خیر و شر، سعی در القاء این مفهوم داشتند که ایران در نقطه کانونی شرارت در جهان قرار گرفته است.
متعاقب شکست سیاست های خاورمیانه ای آمریکا، موج سوم ایران هراسی نیز کلید زده شد. پیروزی اصولگرایان و تاکید آنان بر پایداری در سیاست خارجی ایران و همزمانی آن با وقوع تحولات منطقه ای، توازن قدرت در منطقه را به سود ایران تغییر داد. پس از آن با احساس نگرانی عمیق واشنگتن از تحکیم محور ایران، عراق، سوریه، لبنان و فلسطین، راهبرد ایران هراسی بیش از پیش مورد تاکید سران کاخ سفید قرار گرفت. وقوع جنگ 33 روزه و پیروزی حزب الله لبنان از یک سو و ناکامی های پی در پی آمریکا در منطقه و عراق شرایط را برای کاخ سفید بحرانی تر و دشوارتر کرد از این رو نومحافظه کاران جنگ سالار راه خروج از بحران را در گرو توازن قدرت و بازدارندگی ایران یافتند بنابراین عملیاتی کردن موج سوم ایران هراسی، ناظر بر ایجاد بازندگی و مهار منطقه ای ایران است.
اهداف پیدا و پنهان ایران هراسی عبارت است از :
1- انتقال بحران از مدیترانه به خلیج فارس
کاخ سفید با تاکید بر راهبرد ایران هراسی در واقع سعی دارد بر تحولات منبعث از پیروزی هاي حزب الله مدیریت نماید. در این راستا با تمرکز بر روی این راهبرد و انتقال بحران به خلیج فارس عملا سعی دارد تا وضعیت امنیتی رژیم جعلی اسرائیل را بهبود بخشیده و همانند موج اول ایران هراسی، برای این رژیم جعلی فرصت سازی نماید.
2- سرعت بخشیدن به روند سازش اعراب و رژیم صهیونیستی
واشنگتن در موج دوم ایران هراسی به دنبال این هدف می باشد که با ایجاد هول و هراس در بین کشورهای عربی از قدرت نفوذ ایران در منطقه، این کشورها را وادار به بازی کردن در میدان بازی تعیین شده نماید. فرآیند کانالیزه کردن کشورهای عربی منطقه، پازل آمریکا و لابی صهیونیسم را در جهت ایجاد جبهه عربی- اسرائیلی کامل می کند. تشکیل جبهه موصوف از یک سو اجرای مصوبات نشست پائیزی موسوم به آناپولیس را امکان پذیر می سازد و از سوی دیگر شرایط را برای به رسمیت شناختن رژیم جعلی اسرائیل فراهم می کند.
3- تشکیل ناتوی عربی از عمان تا لبنان
بازدارندگی در برابر قدرت ایران از طریق همکاری دولت های عربی منطقه یکی از اهداف دیگر راهبرد ایران هراسی و اساس سیاست خارجی آمریکاست. در واقع هدف واشنگتن از تاکید بر موج سوم ایران هراسی، جدا کردن ایران از همسایگان عرب و ایجاد بلوک عربی (ناتوی عربی) متشکل از شش کشور حاشیه خلیج فارس، مصر، اردن و آمریکا (1+2+6) در برابر ایران می باشد.
4- مهار منطقه ای ایران
عملیاتی شدن راهبرد ایران هراس ناظر بر تلاش واشنگتن برای سوزاندن برگ های برنده ایران در منطقه است. کاخ سفید با ایجاد هول و هراسی در کشورهای عربی سعی دارد آنان را وادار به نقش آفرینی در عراق، لبنان و فلسطین مطابق با سیاست های خود نماید. در این ارتباط همزمان با درخواست «رایان کروکر» سفیر آمریکا در عراق، برای بازگشایی سفارتخانه های کشورهای عربی در بغداد، رابرت گیتس وزیر دفاع این کشور نیز در گفت وگو با یک شبکه عربی به کشورهای مذکور توصیه کرده است اگر می خواهند در عراق تنها صدای یک همسایه و آن هم ایران شنیده نشود، فورا سفیران خود را به عراق اعزام نمایند.
 5- منزوی ساختن ایران در عرصه بین المللی
زمینه سازی برای منزوی ساختن ایران در عرصه بین المللی هدف دیگر اجرای راهبرد ایران هراسی می باشد. واشنگتن با تاکید بر راهبرد مذکور در واقع سعی دارد مدل کره شمالی را برای متوقف ساختن فعالیت های هسته ای ایران پیاده سازی کند. ضمن آنکه اجرای راهبرد ایران هراسی به زعم آمریکا، می تواند باعث شکل گیری اجماع ضد ایرانی در جهان شده و بازیگران رسمی و غیررسمی را با سیاست های ایران ستیزانه کاخ سفید همراه نماید.
6- ایجاد مسابقه تسلیحاتی در منطقه
میلیتاریزه شدن سیاست خارجی آمریکا هزینه های زیادی را متوجه این کشور کرد به گونه ای که جنگ عراق تاکنون 700 میلیارد دلار برای کاخ سفید هزینه در برداشته و دست کم 3 هزار میلیارد بر اقتصاد امریکا خسارت وارد کرده است. از این منظر راهبرد ایران هراسی در واقع وادار کردن کشورهای عربی به مسابقه تسلیحاتی با ایران می باشد تا واشنگتن از محل فروش تسلیحات بتواند بازار سودآوری را برای خود مهیا سازد.
 7- توجیه حضور نظامی و اشغالگری آمریکا در منطقه
انگاره سازی برای کشورهای منطقه و هراساندن آنان ازایران، فرآیندی است که در واقع حضور نظامی آمریکا در منطقه و اشغالگری آن را توجیه می کند. این موضوع، زمانی اهمیت خود را بیش از پیش نمایان می سازد که موج نفرت و انزجار در منطقه نسبت به عملکرد آمریکا فزونی یافته است. بنابراین ایران هراسی راهبرد تبلیغاتی و جنگ روانی است که ناظر بر ترمیم قدرت نرم آمریکا در منطقه می باشد.
8- تسلط بر منابع نفتی منطقه
آمریکا با عملیاتی کردن راهبرد ایران هراسی علاوه بر اینکه حضور خود را در منطقه توجیه و تثبیت می نماید، امکان تسلط خود بر منابع انرژی منطقه را نیز مهیا می سازد. شایان ذکر است منابع 22 میلیارد بشکه ای نفت آمریکا طی 11 سال آینده به اتمام خواهد رسید و این کشور مجبور خواهد شد روزانه 52 میلیون بشکه نفت خام خریداری کند. از این منظر راهبرد ایران هراسی رابطه مستقیمی با تامین انرژی مورد نیاز آمریکا در کمتر از ربع قرن آینده دارد چرا که در چند سال آینده به دلیل مصرف فزآینده داخلی، امکان صادرات نفت از برخی از کشورهای صادرکننده گرفته خواهد شد و تنها عربستان، عراق و ایران کشورهایی خواهند بود که در 30 سال آینده می توانند صادرات نفت داشته باشند. بنابراین ایران هراسی در واقع پلی است که واشنگتن سعی دارد با عبور از آن از یک سو تحولات آینده داخلی خود را مدیریت نماید و از سوی دیگر بحران های منطقه ای و بین المللی فراروی آمریکا را مهار و کنترل نماید.