بعد از تسخیر سفارت آمریکا در تهران در ١٣ آبان ١٣٥٨ توسط دانشجویان پیرو خط امام ٬ هواداران سازمان با انجام تظاهرات مقطعی در ضدّیت با آمریکا و راه اندازی بحث های خیابانی که به مشاجره ختم می گردید ٬ می کوشیدند انفعال و عقب ماندگی استراتژیک سازمان را که به شدت مدعی پیشتازی در شعارهای ضدامپریالیستی بود ٬ جبران کنند و حتی الامکان از نظر تبلیغاتی ٬ موضوع را به نفع خود مصادره نمایند. اقدامات هیاهوگرانه سازمان برای تظاهر به هدایت و کنترل جریانی که هیچ نقشی در تکوین آن نداشت ٬ برانگیختگی و اعتراض نیروهای مذهبی پیرو خط امام و مردم را در پی داشت و همین امر موجب درگیری هایی در خیابان های اطراف لانه جاسوسی گردید. بعد از تسخیر سفارت آمریکا تعدادی از هواداران سازمان در تصرف ساختمان های کنسول گری های تعطیل شده آمریکا در اصفهان و تبریز مشارکت نمودند که دانشجویان پیرو خط امام اقدام به بیرون کردن آنها کردند. از سوی دیگر سازمان در جلب مخاطبان ایدئولوژیک خود )کارگران و کشاورزان( با ناکامی های جدی مواجه شد. بر اساس اسناد تشکیلات در طول ٦ ماه کار تبلیغی در کارخانجات تهران  از خرداد تا آذر ١٣٥٨  تعداد بسیار کمی از کارگران جذب سازمان شدند و سازماندهی بخش کارگری نتوانست کمیت هواداران را ارتقا دهد.
در طول همین مدت که نقطه عطف تبلیغات اجتماعی سازمان بود ٬ روستاییان و عشایر نیز جواب مثبتی به درخواست های سازمان ندادند و با آنکه مقالات روستایی در نشریه مجاهد حجم قابل توجهی را  به خود اختصاص داده بود  و حتی سرکشی و راه اندازی اردوهای روستایی در برنامه کار سازمان قرار گرفته بود ٬ این تبلیغات شکست خورد.
بر اساس اعلامیه سیاسی  نظامی شماره ٢٣ مورخه ٢ آذر ماه ٬١٣٥٨ شاخه میلیشیا) چریک نیمه وقت ( در سازمان تشکیل گردید. سازمان برای توجیه مسلح باقی ماندن خود به بهانه تهدیدات آمریکا ٬ هدف از تشکیل این ارتش کوچک خصوصی را مقابله با آمریکا اعلام نمود . در قسمتی از این اطلاعیه با اشاره به تحولات سیاسی نظامی روز و ادعای قرار داشتن در تحت فرماندهی عالی « امام
خمینی » ٬ ابراز امیدواری می شد که در راه تشکیل «میلیشیا» ٬ سازمان از همه گونه مساعدت و همکاری ارتش و سپاه برخوردار باشد.  در ١١ آذر ماه ٥٨ رفراندوم قانون اساسی انجام گرفت و سازمان در مخالفتی آشکار با موضع امام خمینی ٬ به قانون اساسی مصوّب مجلس خبرگان رأی نداد. حتی مهندس بازرگان که فردای تسخیر سفارت آمریکا از نخست وزیری استعفا داد و مواضع انتقادی در قبال تحولات سیاسی کشور ابراز می کرد از مردم درخواست کرد كه « به قانون اساسی رأی مثبت بدهید» و جنبش مسلمانان مبارز یکی از گروه های مؤتلف سازمان نیز در انتخابات شرکت کرد و به قانون اساسی رأی مثبت داد.  به دنبال رأی منفی سازمان ٬ اخباری حاکی از درگیری هواداران سازمان با اقشار مردم پخش می شد و شایعاتی مبنی بر قصد حمله سازمان به حوزه های انتخاباتی بین مردم رواج گرفت.  سازمان طی اطلاعیه ای ضمن ادعای « حمایت و جانبازی خالصانه خود از مواضع و خطوط ضدامپریالیستی امام خمینی » هرگونه اخلال احتمالی در رفراندوم قانون اساسی را محکوم کرد.
در مراسمی که به مناسبت ١٦ آذر برگزار شد درگیری مختصری میان مردم عادی و هواداران سازمان در اطراف دانشگاه تهران به وجود آمد.  در همین ماه درگیری حول موضوع ساختمان هایی که سازمان می بایست طبق حکم دادستانی آنها را تخلیه کند ادامه داشت. مردم گاه و بی گاه از اقشار مختلف در اطراف ساختمان های سازمان تجمع می کردند و خواستار تغییر موضع آنها یا تخلیه اماکن می شدند.سازمان این افراد را صریحاً عروسک های کوکی ارتجاع می نامید :
« تضاد مابا مرتجعین یک تضادّتاریخی است باتمام ابعادش؛جنگی است بین نیروهای خواهان استثمار و نیروهای نفی کننده هر نوع بهره کشی انسان از انسان»
محمدرضا سعادتی که از اردیبهشت ماه ٥٨ در زندان به سر می برد طی نامه ای در چارچوب تبلیغات تشکیلاتی ٬ مخالفین سازمان را مطابق ادبیات رسمی مجاهدین خلق ٬ چماقدار توصیف کرد. تأکید و تکرار مستمر و گسترده واژه چماقدار در تبلیغات سازمان ٬ آشکارا تحریک آمیز بود و گرایش شورشگرانه را دامن می زد.