مبارزه با نفوذ بیگانه در ایران به پایان سده نوزدهم و رویارویى عالمان مذهبى با امتیاز رویتر باز مى‏گردد. این بد بینى و مخالفت ‏سابقه‏دار با نفوذ خارجى در ایران، پس از كودتاى 28 مرداد 1332 و جايگزینى امریكا به جاى انگلیس ادامه یافت و در انقلاب 1357 به اوج خود رسید.
پس از جنگ دوم جهانى و همزمان با تشدید جنگ سرد بین شرق و غرب، امریكا در راستاى حفظ منافع خود، نخست‏ به كمك‏هاى سیاسى روى آورد و سپس در كنار یارى سیاسى، كمك‏هاى اقتصادى و نظامى‏اش را به سمت رژیم شاه سرازیر ساخت.
بدین ترتیب، بر اساس پیمان نظامى دو جانبه سال 1947 یك ماموریت نظامى امریكایى، با عنوان رشد كارآیى ارتش ایران شكل گرفت كه تا پایان سلطنت محمد رضا شاه ادامه یافت. امریكا، كه در كودتاى 28 مرداد مداخله داشت پس از آن تا سال 1967 حدود یك میلیارد دلار به رژیم شاه كمك اقتصادى كرد تا به گفته آن‏ها ضعف اقتصادى سبب نفوذ كمونیسم و شوروى‏ها در ایران نشود. امریكا هم چنین در راستاى سیاست‏ سد بندى در اطراف اتحاد شوروى، ایران را وارد پیمان بغداد كرد. این پیمان بعدها، با وقوع كودتا در عراق و خروج این كشور به «پیمان مركزى یا سنتو» شهرت یافت . علاوه بر این، منابع موجود به امضاى یك قرار داد سرى نظامى میان امریكا و ایران درسال 1959 اشاره دارند كه بر اساس آن، امریكا در صورت وقوع تجاوز به ایران، به یارى دولت ایران مى‏شتافت.
هر چند تلاش‏هاى امریكاییان «كمك به ایران» نامیده مى‏شد، ولى در عمل ایران را به امریكا وابسته ساخت و همراهى و خود باختگى شاه و دولتمردان ایرانى نیز، این روند را تشدید كرد . امریكا از این وابستگى در زمینه‏هاى مختلف سیاسى، اقتصادى، نظامى و استراتژیك بهره مى‏برد. بر اساس دكترین‏ نیكسون، ایران به ژاندارم امریكا در منطقه تبدیل شد. هدف این دكترین بهره گیرى از قدرت‏هاى منطقه‏اى براى حمایت از منافع بین المللى امریكا و سایر كشورهاى غربى در مقابل شوروى‏ها بود.
در نتیجه، نیكسون با فروش هر نوع تسلیحات به ایران موافقت كرد و در اواسط دهه 1350 ه.ش، ایران به بزرگ‏ترین خریدار تسلیحات امریكایى تبدیل شد.از سال 1950 تا زمان سقوط شاه، ارزش قراردادهاى خرید تجهیزات و خدمات نظامى ایران از امریكا حدود 20 میلیارد دلار رسید.
از سوى دیگر، امریكا 40%سهام كنسرسیوم نفتى را به دست آورد و به سرمایه گذارى‏هاى گسترده در ایران پرداخت.
البته روابط اقتصادى ایران و امریكا در ماهیت امپریالیستى بود، براى مثال ایران در برابر هر دلارى كه از تجارت با امریكا به دست مى‏آورد، دو دلار براى كالاهاى امریكایى مى‏پرداخت.علاوه بر این‏ها، امریكا و دیگر كشورهاى غربى، دست‏ شاه را در سركوبى مخالفان باز گذارده، در این زمینه نیز رژیم را یارى مى‏دادند.
تصویب و اجراى طرح مصونیت قضایى اتباع امریكایى در ایران، ورود هزاران متخصص نظامى امریكایى و سلطه آن‏ها بر ارتش، مداخله شاه در عمان - ظفار - ، ارسال تجهیزات نظامى از سوى ایران به مراكش، اردن و زئیر، درگیرى نظامى ایران در سومالى، عملیات نظامى ایران علیه ناراضیان بلوچ در پاكستان و ارسال جت‏هاى فانتوم از سوى ایران براى حفظ رئیس جمهور وان تیو ( THIEU) در ویتنام جنوبى بخشى از برنامه‏هایى بود كه به دستور آمریكا و در راستاى منافع بین المللى این كشور تحقق یافت و ایرانیان را بیش از پیش، به وابستگى شاه به امریكا معتقد ساخت.
از سوى دیگر روابط شاه و اسرائیل یكى از علل مخالفت عمومى با رژیم شاه بود.رژیم شاه، بر خلاف نظر مردم ایران و افكار عمومى مسلمانان، جهان روابطى گسترده با اسرائیل داشت.  شاه 65% نفت مورد نیاز اسرائیل را تامین مى‏كرد.كالاهاى اسرائیلى به سوى ایران سرازیر بود، ساواك و موساد همكارى گسترده‏اى داشتند و آژانس یهود كه فعالیت عمده‏اش مهاجرت دادن یهودیان به فلسطین اشغالى است، در تهران دفتر نمایندگى باز كرده بود . افزون بر این، مشهور است كه در جنگ 1967 هواپیماهاى امریكایى در ایران فرود مى‏آمدند و پس از تغییر رنگ و آرم به اسرائیل مى‏رفتند.
شاه، به رغم مخالفت‏هاى داخلى و جهانى، با رژیم نژاد پرست - آپارتاید - آفریقاى جنوبى نیز روابط حسنه داشت و 95% نفت مورد نیاز این رژیم را تامین مى‏كرد.
در چنین موقعیتى، متهورانه‏ترین حملات علیه امریكا و اسرائیل از سوى امام خمینى تحقق مى‏یافت. ایشان، در سخنرانى‏ها و اعلامیه‏هاى پیش از انقلاب، پیوسته رژیم شاه را به دلیل وابستگى به امریكا و رابطه با اسرائیل مورد نكوهش قرار مى‏دادند .