سازمان جاسوسي آمريكا امروزه در بسياري از روزنامه‌هاي معتبر جهان نفوذ دارد. شيوه نفوذ سازمان در روزنامه‌هايي كه داراي سياستي مستقل از شرق و غرب و يا تابع شرق و ضد غرب هستند حائز توجه است. نفوذ سازمان جاسوسي آمريكا در روزنامه‌هاي كثيرالانتشار هر كشور از طريق وابستگان فرهنگي سفارتخانه‌هاي آمريكا صورت مي‌گيرد. اين نفوذ در كشورهايي كه داراي روابط تيره‌اي با آمريكا هستند از روزنا‌مه‌اي آغاز مي‌شود كه نسبت به دولت مواضع انتقادي دارد.
ايجاد تغييرات كلي در صفحه اول روزنامه ـ تبليغات القايي ـ بزرگ كردن نقاط ضعف و سرزنش كردن دولت به خاطر اين ضعفها ـ ميدان دادن به گروههاي مخالف ـ افزايش طنزهاي نيش‌دار و تمسخرآميز ـ درج داستانهاي تحريك‌كننده ولي دروغ ـ ترساندن دولت از حضور موهوم عناصر مسلح كمونيست و چپگرا ـ پخش اطلاعات جعلي و تحريف شده و ايجاد جنگ رواني ـ استفاده از تبليغات تفرقه‌افكنانه به منظور ايجاد تضادهاي تصنعي در درون جامعه ـ ارائه تصويري مصيبت بار از وضع اقتصادي و سياسي اجتماعي كشورهاي آزاد و مستقل جهان و پيش‌بيني سقوط اين دولتها با ارائه دلائل به ظاهر معقول و باوركردني ـ از بين بردن اطمينان مردم نسبت به دولت ـ به وجود آوردن و دامن زدن به اختلاف بين ارتش، دولت و... از جمله شگردهاي سازمان سيا براي نفوذ به روزنامه يك كشور است و اين وضع پس از آنكه وابستگي روزنامه كامل شد و از حمايتهاي مالي سفارت آمريكا برخوردار گرديد، با شدت بيشتري ادامه خواهد يافت.
اين شيوه تاكنون به عنوان بازوي تبليغاتي آمريكا براي كمك به موفقيت كودتاهاي آمريكائي در كشورهاي جهان سوم عمل كرده است كه شيلي يك نمونه آن است. سياست سازمان جاسوسي سيا در مبارزه با آلنده رهبر شيلي بر سه اصل استوار بود.
1 ـ ايجاد رعب و وحشت در مردم نسبت به رژيم آلنده.
2 ـ تحريك دسته‌هايي چند به مطرح كردن درخواستهاي غير معقولي كه برآوردن آن براي دولت شيلي مقدور نبود.
3 ـ عَلَم كردن و تقويت افراد و احزاب مخالف براي رقابت با آلنده (مانند حزب دمكرات مسيحي شيلي كه مخالف دولت آلنده بود)
روزنامه‌ها و مجلات شيلي نيز مؤثرترين نقش را در اجراء و ايفاء اين سه اصل بر عهده داشتند. سازمان سيا به روزنامه پرنفوذ «ال موريكوريو» چاپ شيلي 5/1 ميليون دلار پول داده و به اين شكل روزنامه را به سوي خود جلب كرده بود. به طوري كه شكل صفحه اول را عوامل نفوذي اين سازمان كه به بخش فرهنگي سفارت آمريكا در سانتياگو (پايتخت شيلي) وابسته بودند، ترتيب مي‌دادند.
سازمان سيا در انتخابات سال 1970 شيلي 700 تفسير و گزارش را به كمك روزنامه‌هاي وابسته به خود عليه آلنده در مطبوعات شيلي منتشر كرد.
سازمان سيا همواره از وجود خبرنگاران مطبوعات و رسانه‌هاي گروهي به عنوان جاسوس به نفع خود استفاده كرده است. اين سازمان معمولاً در كشورهايي كه رابطه خود را با آمريكا تيره يا قطع كرده‌اند، جاسوسان خود را در لباس خبرنگار اعزام مي‌دارد و از اين طريق براي جمع‌آوري اطلاعات در شرائط خاص استفاده مي‌كند. خبرگزاري آسوشيتدپرس در مرداد ماه سال 60 به نقل از مطلبي كه به همين مناسبت در روزنامه ديلي نيوز به چاپ رسيد گزارش داد «روزنامه‌نگاران و كاركنان مطبوعاتي آمريكا مدت 8 سال است كه به اين شيوه جاسوسي و مزدوري اعتراض دارند و معتقدند چنين شيوه جاسوسي ممكن است شك ديگران را مبني بر اينكه مخبرين آمريكايي جاسوس سيا هستند برانگيزد». سازمان سيا در سال 1973 رسماً اعتراف كرد كه از خبرنگاران براي انجام مأموريتهاي جاسوسي استفاده مي‌كرده است به طوري كه ويليام كلبي رئيس قبلي سازمان سيا در اين زمينه گفت: «40 خبرنگار آمريكايي كه در خارج كار مي‌كنند وظيفه اصلي‌شان جاسوسي براي سيا مي‌باشد و شغل خبرنگاري تنها پوشش اينگونه مأموريتهاست.»
در حال حاضر بساري از خبرنگاران و گزارش‌گران رسانه‌هاي گروهي آمريكا به ويژه خبرنگاران شبكه‌هاي تلويزيوني آمريكا (ان.بي.سي،اي.بي.سي و سي.بي.اس) كساني هستند كه به هنگام تهيه گزارش از كشورهاي مختلف جهان به جمع‌آوري اطلاعاتي مفيد براي سازمان سيا نيز از راههاي گوناگون مبادرت مي‌ورزند و اين به اصطلاح خبرنگاران همواره شبكه‌هاي خبرگيري مطمئن نيز در اختيار دارند و اينگونه مأموريتها همواره با تأييد مديران خبري آنها صورت مي‌گيرد.
در سالهاي 1960 خبرنگاران آمريكايي مقالات بسيار زيادي را به طور «مستند» عليه آلنده رهبر شيلي نوشته و آن را در اختيار روزنامه‌هاي وابسته به آن كشور قرار مي‌دادند و متقابلاً اطلاعات صحيح را از خبرنگاران مطبوعات شيلي در يافت كرده و در اختيار سازمان جاسوسي سيا قرار مي‌دادند. در بعضي از كشورها كه لانه‌هاي جاسوسي آمريكا به دليل جاسوسي تحت كنترل دولت قرار مي‌گيرد و امكان ادامه جاسوسي دشوار مي‌شود سازمان سيا از مراكز مطبوعاتي و دفاتر خبرنگاري و خبرگزاري خود به عنوان پايگاههاي جديد جاسوسي استفاده مي‌كند.