كداميك ازطرفين اين تخاصم سي و چند ساله بازنده اند؟
اين كه چرا مراسم 13 آبان هر سال اينچنين باحرارت برگزار ميشود را بايد در رفتار آمريكا در قبال مردم ايران جستوجو كرد. بيش از 30 سال است كه روحيه خصمانه آمريكاييها به گونهاي بر ضد ايران بروز ميكند. روزي سوداي آزادي گروگانهاي خود را در ايران از راه نظامي در سر ميپرورانند و روزي هواپيماي مسافربري ايران را در آسمان خليجفارس هدف قرار ميدهند. زماني با حمايت از منافقين به گسترش ترور در ايران دامن ميزنند و زماني مسرور از ناآراميهاي چندروزه خياباني در تهران، سرنگوني حاكميت حكومت اسلامي را از درون جستوجو ميكنند. هماكنون نيز سنگينترين تحريمهاي اقتصادي را عليه كشورمان اعمال كرده تا اين آخرين تيرهاي تركش حاكمان كاخ سفيد شايد حركت رو به پيشرفت ايران را حتي براي مدتي كوتاه متوقف كند؛ امابيش از 30 سال تخاصم آمريكا با ايران چه نتيجهاي براي آمريكاييها داشت؟ هماكنون جايگاه ايران در سطح منطقه و بينالمللي كجاست و جايگاه آمريكا كجا؟ سياست كدام كشور با اقبال بينالمللي مواجه شده؟ ميزان رضايتمندي مردمان كدام كشور از دولتمردانشان بيشتر است؟ كدام كشور در سطح جهان به عنوان كشور سلطهگر معروف شده و سياست صلحطلبانه كدام كشور بر دوستان منطقهاي و بينالمللي آن ميافزايد؟ آمريكا هماكنون بدترين وضعيت اقتصادي خود را در چند دهه اخير تجربه ميكند. براساس اعلام اداره آمار آمريكا، شمار فقراي اين كشور به بيش از 43 ميليون و 600 هزار نفر رسيده كه بالاترين رقم طي نيم قرن گذشته است. باراك اوباما، رئيسجمهور آمريكا كه با شعار تغيير در سياستهاي اين كشور، راي بالاي مردم آمريكا را كسب كرده بود، حالا وضعيت متزلزلي بين مردم اين كشور دارد؛ بهطوري كه براساس آخرين نظرسنجي كه موسسه نظرسنجي پيو انجام داده است، شانس اوباما براي راهيابي به كاخ سفيد براي دوره دوم رياست جمهوري ضعيف است. در بعد سياست خارجي، سياستهاي ايالات متحده در عراق و افغانستان به بنبست رسيده و اين كشور به دنبال راهي است تا آبرومندانه خود را از مخمصه اين دو كشور خارج كند. مايك مولن، رئيس ستاد مشترك ارتش آمريكا در تازهترين موضعگيري ضمن هشدار درباره پيامدهاي جنگ عراق و افغانستان تصريح ميكند، يك دهه جنگ در افغانستان و عراق، هزينههاي بسيار سنگين و بيحساب براي آمريكا در پي داشته و باعث شده است نظاميان آمريكايي دچار ناراحتيهاي آزاردهنده جسمي و روحي شوند. از طرح صلح خاورميانهاي باراك اوباما ديگر خبري نيست. نه تلآويو به اين طرح وقعي مينهد و نه اعراب به چنين طرحهاي يكجانبهاي كه تنها منافع رژيم صهيونيستي را جستوجو ميكند، اعتماد دارند. براي بررسي ميزان محبوبيت مقامات آمريكايي در بين مردم كشورهاي جهان نيز ميتوان سفر آقاي احمدينژاد، رئيسجمهور كشورمان به لبنان و آن استقبال باشكوه را با سفرهاي باراك اوباما، رئيسجمهور آمريكا مقايسه كرد. براي سفر اوباما به هند، اندونزي، كره جنوبي و ژاپن 600 ميليون دلار هزينه شده است. فقط 34 كشتي جنگي از سواحل محل استقرار اوباما در هند محافظت كردند. يك تيم كماندويي 3000 نفره نيز مسووليت حفاظت از او را در سفر به دهلينو به عهده داشتند. جمهوري اسلامي ايران با اعتماد كامل به بنيانهاي اقتصادي، اجتماعي و سياسي خود در بحبوحه سنگينترين تحريمهاي اقتصادي غرب، بزرگترين جراحي اقتصادي حيات خود را آغاز كرده است. با وجود تحريمها، ميزان سرمايهگذاري مستقيم خارجي در ايران در سال گذشته 3 ميليارد دلار بوده است. همچنين با رسيدن سهم 25 درصدي صنعت و معدن از ارزش افزوده، ايران در رشد توليدات صنعتي از مقام 110 به رتبه 29 جهاني صعود كرده است. صادرات صنعتي و معدني ايران از 16 ميليارد دلار قبل از برنامه چهارم توسعه به 64 ميليارد دلار رسيده و پيشبيني ميشود اين روند تا آخر سال 89 با ضريب رشد بالاتري پيش برود. در زمينه تجارت خارجي، مجله آمريكايي تايم اعتراف ميكند حتي نزديكترين متحدان آمريكا در اروپا نيز مناسبات اقتصادي خود را با ايران قطع نكردهاند. در بعد سياست خارجي ، خود آمريكاييها هم معترفند كه بدون ايران، مشكلات عراق و افغانستان همچنان لاينحل باقي خواهد ماند. سفر اخير نوري مالكي، نخستوزير عراق به ايران و رايزني با مقامات كشورمان، نشاندهنده ميزان بالاي تاثيرگذاري ايران در تحولات عراق است. سفر اخير رئيسجمهور به لبنان، استقبال بينظير از او، حضور نمايندگان تمامي طوايف و گروههاي سياسي در جلسه مشترك آقاي احمدينژاد و ابراز رضايت همه آنها از اين سفر، عمق نفوذ پيام انقلاب اسلامي را در منطقه نشان ميدهد. روزنامه آمريكايي هانينگتون پست در همين زمينه مينويسد: «هيچيك از رهبران غربي يا حتي عربي جرات ندارند امروز مانند احمدينژاد به بيروت سفر كنند و در اين شهر با خودروي روباز حركت كنند. دهها هزار نفر از مردم مشتاق را به سوي خود جذب كنند و اين يك واقعيت است.» سياست بينالمللي ايران هماكنون مرزهاي خاورميانه را درنورديده و تا نزديك مرزهاي آمريكا در آمريكايلاتين نيز گسترش يافته است، علاوه بر اين كه فرصتهاي جديدي را در كشورهاي آفريقايي ايجاد كرده است. ميزان محبوبيت مقامات كشورمان در داخل در سفرهاي استاني رئيسجمهور نيز كاملا قابل ارزيابي است. حال ميتوان قضاوت كرد كه بازنده اين تخاصم سي و چند ساله كيست.