اتاق فکر شورای روابط خارجی



این تشکیلات در سال ۱۹۲۱ تأسیس شد و در نیویورک مستقر بوده و با دفتر دیگری در واشنگتن، به ‎عنوان تأثیرگذارترین اتاق‌فکر روابط خارجی محسوب می ‎شود. دوماهنامه «فارن افرز» توسط آن ‎‎ها منتشر می ‎شود.

شورای روابط خارجی
مأموریت
در سایت رسمی سازمان، مأموریتش بدین نحو بیان شده است: «منبعی برای اعضا، مقامات رسمی، تجار، روزنامه‌نگاران، مدرسین و دانشجویان، رهبران اجتماعی و مذهبی، و دیگر شهروندان علاقه‌مند، جهت کمک به رسیدن به درک بهتری از دنیا و انتخاب‌ ‎هایی که آمریکا و دیگر کشور ‎ها در سیاست خارجی دارند.»
اتاق‌فکرش با نام «برنامه تحقیقاتی دیوید راکفلر»، مشتمل بر حدود ۵۰ محقق تمام ‎وقت و الحاقی و همچنین ۱۰ محقق مدعو است که مسائل اصلی منطقه ‎ای و برجسته را که در شکل‌گیری شرایط بین ‎المللی فردا تأثیر می ‎گذارد، پوشش می ‎دهند.
ایده حکومت جهانی
اکثر دولت‌ ‎هایی که پس از روزولت در آمریکا بر سر کار آمدند، در سلطه اعضای شورا بودند. ریچارد هاروود، نویسنده روزنامه واشنگتن پست گزارش می ‎دهد که در زمان دولت بیل کلینتون، CFR ، «نزدیک ‎ترین جزء به اداره‌کنندگان آمریکاست» ‌و به معرفی ده ‎‎ها عضوی که در کاخ سفید دارای پست‌ ‎های کلیدی هستند، می ‎پردازد.
اعضای CFR اکثریت را در دولت‌ ‎های بوش هم در اختیار داشتند، به ‎عنوان مثال ریچار هاس‌ ـ مشاور کنونی اوباما در سیاست‌گذاری خارجی – در هر دو دولت کار کرد. وی تا ژوئن ۲۰۰۳، مدیر برنامه‌ریزی وزارت خارجه بود. وی در ژوییه ۲۰۰۳ از پست دولتی‌اش استعفا داد تا رییس شورای روابط خارجی شود.
وی در مقاله ‎ای برای نشریه «تایپه تایمز» در فوریه ۲۰۰۶ می ‎نویسد: «… برای آن ‎که ساختار ‎های بین ‎المللی کشور ‎ها کار کنند، باید این آمادگی را داشته‌ باشند تا قمستی از حاکمیت خود را به سازمان‌ ‎های جهانی واگذار کنند.»
در سال ۱۹۹۵، «کمیسیون حکومت جهانی» که توسط سازمان ملل پشتیبانی مالی می ‎شود، اقدام به انتشار گزارش پایانی با عنوان «همسایگی جهانی‌امان» کرد. یکی از پیشنهاداتش تشکیل یک سیستم حکومتی مؤثر جهانی مشتمل بر «شورای امنیت اقتصادی» بود، که قدرت اعمال نظر در مسائل زیر داشته باشد:
«… تهدیدات بلند مدت نسبت به امنیت در معنای گسترده‌تر، مانند بحران‌ ‎های مشترک محیط‌ زیستی، بی‌ثباتی اقتصادی، رشد نرخ بی ‎کاری… فقر توده ‎‎های مردم… و ترغیب توسعه پایدار.»
نماینده آمریکا در «کمیسیون حکومت جهانی»، عادله سیمون، یکی از اعضای شورای روابط خارجی است.
ساختار
شورا توسط هیأت مدیر ‎ه‌ای شامل ۳۱ عضو اداره می ‎شود. لسلی جلپ، رییس اجرایی و ریاست شوراست. کارمندانی که زیر نظر وی هستند شامل حدود ۲۰۰ نفر، از جمله ۷۵ محقق هستند. اعضای آن ‎که حدودا ۴ هزار نفر هستند، تقریبا به ‎طور مساوی در واشنگتن و نیویورک قرار دارند.
عضویت
دو نوع عضویت در شورا وجود دارد: تمام عمر یا محدود؛ تنها شهروندان آمریکایی و کسانی ‎که اقامت دائم در آن ‎جا دارند و درخواست ملیت کرده‌اند، می ‎توانند به عضویت درآیند.
منابع مالی
شورا، سازمانی مستقل و معاف از مالیات است که از راه حق عضویت و هدایا، کمک‌ ‎های سازمانی و فردی، مشارکت حقوقی، و درآمد ‎هایی که از موقوفاتش به ‎دست می ‎آورد، تأمین مالی می ‎شود. آخرین بودجه سالیانه ‎ای که برایش ثبت شده، ۶ میلیون و۲۹۰ هزار دلار است.
انتشارات
علاوه ‎بر «فارن افرز» که «سرآمد نشریات مسائل بین ‎الملل و سیاست خارجی آمریکاست»، آن ‎‎ها تحلیل‌ ‎های مجزایی که حاصل تلاش مشترک متخصصینی از حوزه ‎‎های متفاوت، برای تولید گزارش‌ ‎هایی حاوی نتایج و پیشنهاد ‎های تصمیم‌سازی، درباره موضوعات مهم سیاست خارجی منتشر می ‎کند. تا امروز، شورای روابط خارجی از بیش از ۵۰ گزارش حمایت مالی کرده است.
CFR و ایران
||| چگونه ایران را درباره مسأله هسته ‎ای تحت فشار قرار بدهیم
ری تاکی
۱۱ نوامبر ۲۰۱۰
وی در این مقاله مدعی می ‎شود: «به ‎عنوان بخشی از مذاکرات با غرب، باید از جمهوری اسلامی بخواهیم تا نه ‎تنها مشکل هسته ‎ای را حل کند، بلکه مسأله حقوق بشر را هم مرتفع کند.
||| نمایش معامله هسته ‎ای با ایران
۹ نوامبر ۲۰۱۰
اما ال. بلچر
بلچر منافع به شکست انجامیدن پیشنهاد جدید آمریکا درباره معاوضه سوخت با ایران را مورد بحث قرار داده‌است.
||| واشنگتن باید موضع شدیدتری درباره معامله هسته ‎ای روسیه – ونزوئلا اتخاذ کند
جاناتان پرل
۲۸ اکتبر ۲۰۱۰
پرل ادعا می ‎کند که در معامله هسته ‎ای روسیه – ونزوئلا، آمریکا باید از رابطه ونزوئلا با ایران نگران باشد
معرفی کتاب
ششمین بحران
ایران، اسراییل، آمریکا و شایعه ‎‎های جنگ
دانا آلین- استیون سیمون
انتشارات دانشگاه اکسفورد
نوابر ۲۰۱۰- ۲۲۴ صفحه
در معرفی کتاب آمده است: «‌از زمان جنگ جهانی دوم، آمریکا با پنج بحران اصلی در خاورمیانه مواجه شده است و دولت اوباما نیز شمشمین را در برابر خود می ‎بیند. پیشرفت ‎های هسته ‎ای ایران و احتمال حمله هوایی برای توقف آن، مواد لازم برای درگیری‌ای است که می ‎تواند امید‌ ‎های باقی مانده برای رسیدن به صلح در منطقه را ویران کند.»
«ششمین بحران» به بررسی همزمانی و ارتباط میان ماجرا ‎های هسته ‎ای ایران، بالارفتن احتمال حمله رژیم صهیونیستی که به دروغ ادعا می ‎کند برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته ‎ای است و جنبه پیشگیرانه دارد‌ و ادامه بحران میان اسراییل و فلسطین و تلاش باراک اوباما برای بهبود روابط آمریکا با دنیای اسلام، می ‎‎پردازد. نویسندگان، یک مقام رسمی ارشد سابق شورای امنیت ملی زمان ریاست ‎جمهوری کلینتون و یک مقام تصمیم‌گیر اصلی در جهان سیاست هستند. آن ‎‎ها دلایل روشنی از ابعاد تکنیکی و سیاسی برنامه هسته ‎ای ایران و روند دیپلماتیک برای توقف آن را ارائه می ‎کنند. نویسندگان نشان می ‎دهند که چگونه «هراس» رژیم اشغالگر از برنامه هسته ‎ای ایران به اضافه سیاست‌ ‎ها نسبت به فلسطینیان، اتحادشان را با آمریکا تحت شعاع قرار داده است. همچنین واکنش برخی دولت‌ ‎های عربی که بحث هسته ‎ای ایران را تهدید معرفی می ‎کنند و در نقطه مقابل مردم آن کشور ‎ها، از شرایط فلسطینیان خشمگین هستند و از این ‎که اسراییل تنها قدرت هسته ‎ای منطقه هستند، ناراضی هستند؛ مورد مطالعه قرار می ‎دهد. در ادامه می ‎نویسند: «شرایط کنونی به ‎سمت یک فاجعه سوق داده می ‎شود و امید ‎هایی که رییس ‎جمهوری اوباما به ‎وجود آورده بود، در خطر ترکیبی از بن‌بست اسراییلی – فلسطینی و انگیزه ‎‎های هسته ‎ای ایران است.»
 
متخصصان ایران اتاق فکر شورای روابط خارجی


 

منبع: هفته نامه پنجره

چاپ                       ارسال براي دوست

نظرات كاربران
نام

ايميل
نظر

 

مسئولیت محتوا و مواضع مندرج در مقالات بر عهده نویسندگان بوده و درج آنها در این پایگاه به مفهوم تأیید آن نمی باشد. Copyright © second-revolution.ir, All Rights Reserved