| اتاق فکر "مؤسسه هوور"
این مؤسسه مطالعاتی بخشی از دانشگاه استنفورد است و در مجموعه آن قرار گرفته. در داخل آن کتابخانه بزرگی وجود داشت که مجموعهای از اسناد گردآوری شده در زمینه جنگ جهانی اول و دوم، بهویژه اهداف، انگیزهها و رویدادهای این دو جنگ را در خود جای داده بود. اهداف این مؤسسه نشاندهنده پایه تفکر آنهاست: حکومت مردمی، اقتصاد بخش خصوصی، صلح، آزادی فردی و حفاظت از نظام آمریکایی.
مؤسسه هوور در نهضت محافظه‌کار و آزادی‌خواه آمریکا نقش مؤثری دارد. این مؤسسه مدت زیادی است که مکانی برای تحقیقات محافظه‌کارانی با تجارب دولتی محسوب میشود. برخی از اعضای این مؤسسه با دولت بوش و دیگر جمهوری‌خواهان در ارتباط بوده و یا پستهایی داشته‌اند. محافظه‌کاران معروفی چون ادوین میس، کاندولیزا رایس، جورج شالتز، توماس سوول، شلبی استیل، امی زیگارت، همگی اعضای مؤسسه هوور هستند. ژنرال بازنشسته نیروی نظامی امریکا، جان ابیزید، فرمانده سابق فرماندهی مرکزی امریکا، اخیرا بهعنوان عضو ارشد و برجسته مؤسسه نایل شد.
تاریخچه
هربرت هوور مؤسس این مرکز، یکی از اولین فارغالتحصیلان دانشگاه استنفورد بوده که بعدها سی و یکمین رییسجمهوری آمریکا شد. وی مسئولیت احیای اروپا، تلاش آمریکا برای احیای اروپا، پس از جنگ جهانی را برعهده داشت. هدف روشن هوور جمع‌آوری اسناد تاریخ معاصر هم‌زمان با رخ دادن آن بود.
در سال ۱۹۴۶، فعالیتهای کتابخانه جنگ هوور به فعالیتهای تحقیقاتی گسترش یافت.
در سال ۱۹۵۶، رییسجمهوری سابق هوور، برای این مؤسسه و کتابخانه، کمپین بزرگی برای جمع‌آوری کمکها ایجاد کرد که مؤسسه را قادر ساخت تا به شکل حاضر خود به اتاق‌فکر و آرشیو تبدیل شود.
منابع مالی
مؤسسه هوور بیشتر سرمایه خود را از بنیادهای خیریه بهدست میآورد.
انتشارات
ناشر اختصاصی مؤسسه هوور، انتشارات متعددی در رابطه با موضوعات سیاست عمومی دارد که شامل فصلنامههای Hoover Digest, Education Next, China Leadership Monitor, Defining Ideas است. انتشارات هوور همچنین دوهفته‌نامه «پالیسی ریویو» را منتشر میکند که در سال ۲۰۰۱ از مؤسسه هریتیج خریداری شده است.
علاوهبر این گاهنامهها، انتشارات مؤسسه هوور با کمک اعضا و دیگر محققان خود، کتابها و مقالاتی منتشر میکند.
گروههای ویژه تحقیقاتی
گروههای ویژه تحقیقاتی این مؤسسه متشکل از اعضای آن و محققانی از دیگر دانشگاههاست. این نیروها کارهایی گروهی را در زمینههای خاصی از سیاست عمومی پیش میبرند.
آموزش تا دیپلم؛
امنیت ملی و قانون؛
حقوق تملک، آزادی و کامیاری؛
مزایای جامعه آزاد؛
توسعه اقتصادی؛
مالیات کشوری و سیاست بودجه؛
اصلاحات نظام بهداشت؛
ایدئولوژی و ترور؛
سیاست انرژی؛
روند اصلاحات دولت؛
ابتکارات سازمانی
هفت ابتکار سازمانی باعث پیشرفت محققان هوور شد؛ نتیجه این ابتکارات بهصورت کتابهای سازمانی، کنفرانسها و مجامعی ارائه میشود و موضوعات مهمی را مورد بررسی قرار میدهد که جامعه و جهان امروز با آن مواجه است:
۱-کامیابی اقتصادی و مسئولیتهای مالی:
بر روی افزایش بهره‌وری، تجمع سرمایه مردمی، مالی و سرمایه فکری و همچنین تأثیر سیاستهای مالیاتی، پولی و محاسباتی در آمریکا تمرکز دارد.
۲-مراکز آموزشی و کیفیت آکادمی آمریکا:
سیاستهای آموزشی مربوط به قوانین و کمکاریهای دولت را در مقابله با راهحلهای بخش خصوصی – هم در داخل و هم در خارج از سیستم مدارس دولتی – بررسی میکند.
۳-آزادی فردی و برقراری قانون:
بررسی همنشینی حقوق مالکیت فکری و فیزیکی، آزادی فردی، توسعه اقتصادی، مسائل محیط زیستی و قوانین تجاری و صنعتی در چهارچوب قانون اساسی و بهعبارت دیگر «جامعهای آزاد» که همگی به خوبی تعریف شده‌اند.
۴-توسعه دولت و پاسخگویی‌اش به جامعه:
بررسی عملکردهای دولت از طرف شهروندان همراه با خدمات دولتی و قوانین بخش خصوصی؛ و بررسی یک سری از فعالیتهای دولت در زمینههایی چون سلامت، خدمات اجتماعی و محیطی.
۵-فردگرایی آمریکایی و ارزشهای اجتماعی:
بررسی رفتارهای اجتماعی با توجه به افراد و نه گروهها؛ بنابراین با مواردی چون نژاد، جنسیت و قومیت روبهرو هستیم؛ نقش فرهنگ و ارزشهای اجتماعی؛ و نقش تعاملی سیاستهای توسعه رفاه مانند رفاه اجتماعی، امنیت اجتماعی، گرایش جمعیتشناسانه و فرهنگی و مسئولیتهای فردی.
۶-کاهش مشارکتگرایی و گسترش کاپیتالیسم دموکراتیک:
مطالعه و تحلیل پایان و عواقب بعدی کمونیسم، همچنین بررسی اینکه چطور جوامع مشارکتی تبدیل به جوامع آزاد و دولت برگزیده مردم و بخش خصوصی میشوند و در راستای مأموریتهای تحقیقاتی مؤسسه قرار میگیرند.
۷-اولویتهای ملی، رقابتهای بینالمللی و همکاریهای جهانی:
شامل ملاحظات داخلی و خارجی نسبت به امنیت ملی و بینالمللی؛ تجارت و بازرگانی؛ برقراری قانون در کشورها؛ و نقش سازمانهای بینالمللی؛ اتحادیههای امنیتی، و توافقات تجاری چندجانبه.
پروژه دموکراسی ایران
بیشتر فعالیتهای مؤسسه هوور در «پروژه دموکراسی ایران» متمرکز شده است. خلاصه بخش پروژه سایت رسمی مؤسسه را با هم مرور میکنیم:
هدف آنها بهوجود آوردن درکی از روند و چشم‌انداز دموکراسی در ایران و بقیه خاورمیانه است. هدف اصلی، کمک به غرب در درک پیچیدگیهای دنیای اسلام و طرح‌ریزی نقشه راه، برای انتقال دموکراسی و بازار آزاد در خاورمیانه، به ایران بهعنوان اولین کشور است. این پروژه همچنین بهدنبال شناسایی، تحلیل و ارائه گزینههای تصمیم‌سازی درباره موانع موجود برای انتقال دموکراتیک و راههای از بین‌بردن این موانع و دادن اطمینان به تصمیم‌سازان در واشنگتن، برای دریافت مشورتی غیرجناحی و قابلاعتماد است.
این پروژه توسط عباس میلانی، لری دایموند و مایکل مک‌فول هدایت میشود.
تفکر آنها ظاهرا بر اساس تعامل با جمهوری اسلامی است. اگر به مقالهها و مصاحبههای عباس میلانی و لری دایموند دقت کنید، میبینید همواره تأکید دارند که جرج بوش پسر اشتباه میکند که با ایران گفت‌وگو نمیکند. برای براندازی ایران بهترین راه تعامل است. عباس میلانی ضمنا در یک مصاحبه، آشکارا و به صراحت میگوید: «با ایران تعامل کنید، ولی به قصد براندازی.»
اما هر دو تفکر که یکی مخالف تعامل و دیگری موافق گفت‌وگو و تعامل است، سعی میکنند در سیاست خارجی آمریکا تأثیر بگذارند. این مؤسسه چند سالی است که فعالیتهای خود را بر روی مسایل فرهنگی متمرکز کرده است.
برخی از فعالیتها و سیاستهای انستیتو هوور در قبال ایران، در بحث پیشبرد دموکراسی، شامل برگزاری کلاس‌ها، برنامههای آموزشی و تشکیل اتاقهای فکر در مورد ایران بهوسیله جذب نیروهای ایرانی و حمایتهای مالی از رسانهها و سایتهای اینترنتی مانند سایت «گذار» است.
| منبع: هفته نامه پنجره |
|
اتاق فکر “مؤسسه هوور”
چاپ 
ارسال براي دوست