روزن، گروگان سابق ایالات متحده در ایران، 30 سال پیش به خاک آمریکا و آغوش همسر و دو فرزند کوچکش بازگشت. سپس سوار بر اتوبوسی شد که در سر راه خود به سوی "وست پوینت"، از خیابان‌های آراسته شده با روبان‌های زرد و مملو از هزاران نفر جمعیت عبور کرد. جمعیتی که برای او دست تکان می‌دادند و شعار می‌دادند: "آمریکا، آمریکا ".(1)
 
روزن به همراه گروگان‌های سابق، سه دهه پس از آن روز به یاد ماندنی در 20 ژانویه 1981 و بازگشت به کشوری که از آغاز بحران گروگان‌گیری در اضطراب به سر می‌برد، در مراسمی‌ به ابتکار آکادمی ‌نظامی ‌ایالات متحده، در وست پوینت یعنی همان محل خاطره انگیز گردهم آمدند. او در این گردهمایی گفت: من نمی‌خواهم خیلی احساساتی حرف بزنم، اما 30 سال زمان زیادی است و گروه ما در حال پیرشدن است.
 
سی سال پیش گروگان‌های سابق در یک پایگاه نظامی‌ در آلمان غربی توقفی داشتند و سپس به سوی نیویورک پرواز کردند و در صحنه‌هایی اشکبار، دوباره به عزیزان خود پیوستند. از دیوید روئدر یکی از گروگان‌ها، هنگام خروج از هواپیما و در حالیکه دستانش را باز کرده و برق شادی در چهره اش نمایان بود، عکسی گرفته شده است. در کنار او پلاکاردی به چشم می‌خورد که بر رویش نوشته شده بود: "به آزادی خوش آمدی."
 
در 20 ژانویه 2011، دست کم 14 نفر از گروگان‌های سابق و از جمله روئدر پس از گذشت سی سال در آکادمی نظامی آمریکا برای پیوستن به یکدیگر در آخر هفته، روز جمعه را با راهپیمایی کوتاه در هوای بسیار سرد و برفی آغاز کردند و از مقابل ۴۴۰۰ دانشجوی افسری که به طور منظم کنار یکدیگر ایستاده بودند و تشویق می‌کردند، گذشتند. برخی از این گروگان‌ها با دانشجویانی که لباس استتار خاکستری رنگ به تن داشتند دست داده و از آنان به پاس استقبال گرم‌شان تشکر و قدردانی کردند. این گروگان‌ها پس از گذشت سه دهه با حضور در مراسم یادبود به بحث‌ در مورد تجارب خود در مورد فعالیت‌های احتماعی در طول آخر هفته پرداختند.
 
علاوه بر گروگان‌های سابق، ۵ نفر از نظامیان شرکت کننده در عملیات چنگال عقاب نیز در گردهمایی دانشگاه وست پوینت حاضر بودند.این عملیات که به دستور جیمی ‌کارتر و با هدف آزادسازی گروگان‌ها صورت گرفت، به علت توفان شن در بیابان طبس با شکست مواجه شد که به مرگ هشت نظامی‌ آمریکایی انجامید.
 آنها در طول تعطیلات آخر هفته، ضمن تجدید دیدار با هم، با شرکت در جمع دانشجویان وست پوینت درعین حال از خاطرات خود در زمان اشغال سفارت آمریکا در تهران صحبت کردند. بازگشت این گروگان‌های آمریکایی با پایان دوره ریاست جمهوری جیمی‌ کارتر و ورود رونالد ریگان به کاخ سفید همزمان بود.
 بروس لینگن، کاردار سابق آمریکا نیز از جمله گروگان‌هایی بود که در مراسم 20 ژانویه در وست پوینت حضور داشت. لینگن در مورد برگزاری این مراسم و یادآوری خاطرات 30 سال پیش خود گفت: نمی‌توانم این لحظه را شرح دهم. احساسات خیلی زیاد است. همه ما احساساتی شده‌ایم. لینگن روبان زردی به سینه داشت که بر روی آن نوشته بود: "گروگان‌ها را آزاد کنید." در زمان حضور گروگان‌ها در ایران، مردم آمریکا با روبان‌های زرد همبستگی خود را با آنها و خانواده‌هایشان نشان می‌دادند. گروگان‌های سابق آمریکا پس از بازگشت به این کشور چند روزی در وست پوینت اقامت داشتند. هرمنینگ، یکی از جوان‌ترین گروگانها که در آن زمان تفنگدار نیروی دریایی در سفارت بود، می‌گویند: تا زمانی‌که به وایسبادن آلمان رسیدیم و راهی خانه شویم، اصلاً نمی‌دانستیم که مردم آمریکا وضعیت ما را دنبال می‌کنند یا نه.(2)
 روزن 66 ساله که هنگام تسخیر سفارت آمریکا مأمور مطبوعاتی در تهران بود، می‌گوید: فکر می‌کنم هرچند یادآوری آن دوران می‌تواند دردآور باشد، اما سخن گفتن درباره دوران اسارت و تلاش برای تشریح آنچه بر مردم گذشته و البته کمک به خودم برای درک علت این پدیده و نحوه وقوع آن، بسیار مهم است.
 روزن که از ازدواج او 39 سال می‌گذرد، اکنون پدربزرگ است، مدیر اجرایی روابط عمومی‌ کالج باروک در منهتن است. روزن می‌گوید هنوز یک چیز تغییری نکرده است."ایران همیشه با من خواهد بود. همیشه!"
 
پی‌نوشت‌ها:
1- خبرگزاری آسوشیتدپرس
2- روزنامه یو اس ای تودی