جوزف نای، نظریه پرداز قدرت نرم
جوزف نای تئوریسین جنگ نرم و دیپلماسی عمومی در تاریخ ۲۰ ژوئن ۲۰۱۰ در جلسه شورای فرهنگی انگلیس با عنوان «قدرت نرم و دیپلماسی عمومی در قرن ۲۱» سخنانی را ایراد کرده که بخشی از آن را به کاربردهای جنگ نرم در جمهوری اسلامی ایران پرداخته است.
در این مراسم”لرد کاربت” (Lord Corbett) از نمایندگان شورای فرهنگی انگلیس از نای می‌پرسد که « من به ایران علاقمندم، این کشور یک تئوکراسی به تمام معناست،. این کشور جمعیت جوانی دارد که از تحصیل کرده‌ترین مردم جهان نیز به شمار می‌روند و تشنه آزادی هستند. قدرت نرم چگونه بر این ایرانیان جوان که می‌خواهند به این وضعیت پایان بخشند و خواهان تغییرات دموکراتیک هستند، می‌تواند تأثیر گذار باشد؟
نای که استاد دانشکده حکومت‌داری در دانشگاه هاروارد است در پاسخ به این سؤال می‌گوید: من با هرگونه استفاده نابجای غرب از قدرت سخت علیه ایران مخالفم. اگر غرب از قدرت سخت علیه حکومت ایران استفاده کند نسل جوان ایرانی را از مسیر کنونی منحرف ساخته و به سمت حکومت می کشاند. در حال حاضر تغییرات فرهنگی و اجتماعی داخل ایران برای دراز مدت، در جهت صحیح در حال حرکت است. اگر روند تحولات کنونی در ایران ادامه پیدا کند نظام دینی برای حفظ اعتبار خود روز به روز با دشواری‌های بیشتری مواجه خواهد شد و بیش از پیش مجبور به استفاده از زور خواهد بود.
جوزف نای یادآور می‌شود: من بر این باورم که اگر تغییرات فرهنگی و اجتماعی مطلوب غرب در ایران اتفاق بیفتد در نهایت، این رژیم تغییر خواهد کرد. بنابراین اگر مرتکب اشتباه شویم و با اقدامات سخت خود این نسل جوان را به واکنشی علیه حمله نظامی غرب واداریم ، در واقع آنها را به آغوش رژیم باز گردانده ایم و مانع تحقق منافع بلند مدت خود و نیز منافع این مردم جوان ایرانی خواهیم شد.
در ادامه این سخنرانی “بریج کندال از دیگر نمایندگان شورای فرهنگی انگلستان سؤال دیگری را مطرح می‌کند. وی تأکید کرد: پس از اینکه استراتژی قدرت سخت ایالات متحده و انگلستان به پایان رسید در جوامع پس از منازعه چه اتفاقاتی می‌افتد؟ به محض اینکه تانک‌ها عقب نشستند، چگونه باید از قدرت نرم استفاده کرد؟ قدرت سخت در مورد ایران تنها به کمک تانک‌ها اعمال نمی‌شود. تحریم‌های جدی‌تر و مؤثرتری نیز وجود دارد و آیا شما بر این باورید که به هر نحو استفاده از قدرت سخت در مورد ایران بر به عملکرد قدرت نرم تأثیر منفی می‌گذارد؟»
پروفسور جوزف نای پاسخ می‌دهد: خیر، من برآنم که میان استفاده از تحریم‌های اقتصادی، که با آن موافقم و استفاده از حمله و اشغال نظامی، که با آن مخالفم، تمایز قائل شوم. امیدوارم بتوان تحریم‌هایی را به کمک یکی از قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل، بر ایران تحمیل کرد، در آخرین روز‌های مذاکرات، که چین دیپلمات‌های تقریباً سطح پایینی را به آن گسیل داشته بود، چندان امیدوار کننده نبود.
وی افزوده است: استفاده از تحریم‌های اقتصادی بسیار اهمیت دارد، این اقدامات همه چیز را در یک شب تغییر نخواهد داد، بلکه این پیام را می‌رساند که رفتاری که ایران در پیش گرفته است، قابل قبول نیست.
جوزف نای کیست؟
«جوزف نای یکی از برجسته‌تری پژوهشگران روابط بین‌الملل است. وی در دانشکده حکومتداری کندی در دانشگاه هاروارد (Kennedy School of Government at HarvardUniversity)، به عنوان استاد تمام وقت برجسته و پژوهشگر و مؤلفی بسیار پرکار فعالیت می‌کند.
از وی آثار مبنای و برجسته‌ای منتشر شده است، از جمله «قدرت رهبری» (The Powersto Lead)، «قدرت نرم: ابزار موفقیت در اقتصاد جهانی» (Soft Power: The Means toSuccess in World Economics) و مجموعه «قدرت در عصر اطلاعات جهانی» (Power in theGlobal Information Age).
وی در بحث قدرت نرم و دیپلماسی عمومی پیشروی همه محافل و پژوهشگران است و چند دوره، به عنوان یکی از مشاوران برجسته رئیس جمهور آمریکا فعالیت کرده است.»